Brussels 
Brussels, voir aussi Bruxellois.
❧
prononciation
Brussels
❧
prononciation
Brussels
❧
exemple
Da's oek Brussels, hein!
❧
exemple
In 't Brussels zingen?
Ja. Da moet u toch nog kunnen?
Ja, da kan ik. Wa kan ik nei nie, menslief!
❧
explication
Ik zeg nog, in Brussel ga ge naar 't school in 't Frans of in 't Nederlands. Nu moete kieze. Negen op tien komde in de Franse school he. Et on dédaigne le flamand! Ik hem on men kleinkinderen gezeit: 'Kinnekes, luister wadda bobonne zeid, zie da ge goed uw Nederlands leert in 't school, want da zal echt nodig zen. En ge zie wel dat 't woar is, hein. Mo da's over twintig joar da 'k ulle da gezeid hem, hein. Da's oek altijd Frans. Ma nu...' Ze lezen wel in 't school in 't Nederlands, in Wemmel. Ge moet da ne kier huure. 'k Zou zegge, meer Nederlands as Frans. Mo ge verkeupt ze nie, hein, nie in t'ien, nie in 't ander!
❧
autre
We spreken Frans.
Ge zijt de enigste.
Ge hebt gehoord, hein. Als ge Brusseleirs wilt, da's Thérèse en da's alles, hein. Niks an te doen, hein. Philippe, de jonge die do zit neffest mij, da's oek in Schoorbeek gebore. Da spriekt oek Frans, Nederlands, Duits en Engels. Mo, 't is raar da we kunnen Brussels spreken. Er zijn veel weurde dat hem en nie en kent. Une langue ça doit s'entretenir!
❧
autre
[chante] Dat da nei nog moest bestoan, jan vermilk zijne gank nie goan, gruut worde da's is toch spaait, was ik nog in dijnen tijd. Ze kuste ma toch zo faain, och ik wauw nog klentjes zaain. Ak ik peis op Mie van Swas, kwaa dak nog een ketje was. Ça, c'est chanter en Bruxellois.